مفاهیم پیش‌نیاز

فضای ذخیره سازی اَبری مبتنی بر S3 سرویسی برای ذخیره سازی و بازیابی هر نوع داده ای از جمله دارایی‌های یک وبسایت، بک آپ‌ها، داده‌های نرم افزار‌های مبتنی بر اَبر است. این سرویس برخلاف مدل‌هایی مثل File Storage (ذخیره داده به صورت سلسله مراتب فایل‌ها مانند فایل اکسپلورر ویندوز) یا Block Storage (ذخیره داده به صورت بلوک‌های با اندازه مشخص) به شما اجازه می دهد تا داده‌ها به صورت آبجکت‌ها ذخیره کنید که می‌تواند دارای مزایای هر دو باشد. هر آبجکت‌ دارای شناسه و فراداده مربوط به خود است که می‌توان از آن برای دسترسی و دسته‌بندی بهتر آن آبجکت‌ کمک گرفت.

منابع در باکت‌ها به صورت آبجکت‌ها ذخیره می شوند. تفاوت آبجکت‌ها با فایل‌های این است که دارای فراداده هستند. فراداده‌ها به ما در مدیریت و دسته‌بندی بهتر آبجکت‌ها یاری می‌دهند. هر آبجکت‌ پس از ایجاد شدن (آپلود فایل، ایجاد پوشه جدید و ...) دارای یک شناسه که توسط سیستم اختصاص داده می‌شود هست. علاوه بر آن دارای فراداده‌های دیگر مانند زمان ایجاد و ... نیز می باشد. نوع دیگر فراداده توسط کاربران به صورت برچسب (tag) به آن‌ها اختصاص می شود.

دیتاسنترها محل فیزیکی نگهداری سخت‌افزار‌ها هستند. برای ایجاد یک فضای جدید ابتدا موقعیت یا دیتا سنتر (Data Center) آن را انتخاب می کنیم:

• دیتا سنتر Navid
• دیتا سنتر Azadi

فضاها یک باکت عمومی (general pupose bucket) هستند. مجموعه چند باکت یک فضا را شکل می دهد.

مفهوم فضا برای تعامل راحت تر با باکت‌ها و مدیریت آن‌ها توسعه داده شده است.

باکت محل ذخیره اشیاء (Object) و زیرمجموعه فضا می‌باشد.

را به‌صورت پوشه‌بندی شده و سلسله‌مراتبی سازمان‌دهی می‌کنند، برخلاف فضا که ساختاری مسطح (به این معنی که فایل‌های متعدد از یک نوع بدون امکان ایجاد پوشه‌های تو در تو) دارند. در این نوع ذخیره‌سازی:

• پوشه‌ها قابل گسترش به صورت افقی هستند و می‌توانند داده‌های زیاد و پوشه‌های متنوع را در خود جای دهند.

• محدودیتی برای تعداد یا نوع پیشوندها وجود ندارد.

• دسترسی و مدیریت داده‌ها مشابه فایل‌سیستم سنتی است و بسیار مؤثرتر برای سناریوهای پیچیده است

نامگذاری باکت:

• عنوان باید بین ۳ تا ۶۳ کاراکتر باشد

• عنوانی شامل حروف کوچک انگلیسی، اعداد، نقطه و -

با فعال سازی دسترسی عمومی امکان لیست و دانلود آبجکت‌های باکت شما به صورت عمومی (با s3 browser، مرورگرها و ... . برای اطلاعات بیشتر کلیک کنید) فعال میشود.

ذخیره تاریخچه نسخه‌های مختلف یک آبجکت (فایل و ...) در یک باکت فعال می شود. این گزینه به شما امکان می دهد نسخه‌های مختلف یک آبجکت را ذخیره کنید. نگهداری نسخه‌های مختلف یک آبجکت به شما امکان می دهد آبجکت‌ها را بهتر نگهداری و مدیریت کنید و از خرابی آن‌ها توسط اقدامات ناخواسته کاربران جلوگیری به عمل آورید.

می توانید برای باکت خود سقف حجم تعریف کنید. در صورت رسیدن به این محدودیت باکت شما متوقف نمی شود و به صورت مازاد از حجم فضایی که زیر مجموعه آن می باشد، استفاده می کند.

می توانید برای باکت خود سقف حجم تعریف کنید. در صورت رسیدن به این محدودیت باکت شما متوقف نمی شود و از مازاد تعداد بسته‌های تعیین شده فضایی که زیر مجموعه آن می باشد استفاده می کند (حداکثر مقدار تا ۵ میلیون آبجکت)، استفاده می کند.

سرویس اکانت را برای مشخص سازی سطح دسترسی عمومی کاربران می‌سازیم. می‌توان از بین گزینه‌های موجود یکی را انتخاب کرد یا اینکه یک مورد جدید ساخت.

فراداده‌های سیستمی و فراداده‌های کاربر دو نوع فراداده هستند که در سیستم‌ ذخیره سازی ابری به هر آبجکت اختصاص داده می‌شوند. فراداده‌های سیستمی شامل آی‌دی (ID)، تاریخ و ... و فراداده‌های کاربر به نام برچسب با توجه به نیاز به آن‌ها مقدار و یک کلید تعلق می‌گیرد. از این اطلاعات می‌توان برای دسته‌بندی و مدیریت بهتر آبجکت‌ها استفاده کرد.

این اطلاعات یکتا و به منظور کنترل توسط سیستم به صورت خودکار ایجاد شده‌اند. می‌تواند توسط کاربر مورد استفاده قرارگیرد.

برچسب‌ها، یک جفت کلید-مقدار (Key-Value) هستند که برای استفاده در دسته‌بندی، شناسایی، سازمان‌دهی باکت‌ها و مدیریت دسترسی به باکت اختصاص داده می‌شود. نام گذاری برچسب‌ها را ببینید.

چند عنوان برچسب:

• Environment: Production
• BusinessUnit: Marketing
• Project: WebsiteRedesign
• CostCenter: 12345
• Department: Sales

برای مدیریت منابع خود می توانید فراداده یا metadata خود را به صورت برچسب آنها انتساب کنید. برچسب (تگ ،tag) یک مقدار داده-کلید هستند که به مدیریت بهتر موجودیت‌ها کمک می کنند.

قوانین نامگذاری:

حداکثر مقدار برچسب‌ها برای هر منبع ۵۰ عدد است.

برای هر منبع یک مقدار یکتا برای کلید و هر کلید فقط یک مقدار میتواند داشته باشد.

حداکثر طول کلید ۱۲۸ کاراکتر UTF-8

حداکثر طول مقدار ۱۲۸ کاراکتر UTF-8

کاراکتر‌های مجاز شامل: کلمات انگلیسی (a-z, A-Z) و فارسی (ا-ی)، اعداد فارسی و انگلیسی و کاراکتر‌های: + - = . , _ : @.

کلید‌ها نمی توانند شامل نقطه، دو نقطه، اسپیس،/ ، _index باشند.

کلید‌ها و مقدار‌ها به حروف کوچک و بزرگ انگلیسی حساس هستند.

مثال‌ها: